جیک سالیوان کیست ؟
جیک سالیوان، یکی از شخصیتهای برجسته در حوزه سیاست خارجی آمریکا، با سابقهای چشمگیر در دولتهای باراک اوباما و همچنین تیم مذاکرات هستهای با ایران، به عنوان یکی از تأثیرگذارترین مشاوران سیاست خارجی شناخته میشود.
تحصیلات او در دانشگاههای آکسفورد و ییل، به همراه تجربهاش در برنامهریزی سیاسی و مذاکرات حساس، سالیوان را به یکی از چهرههای مورد توجه در سیاست جهانی تبدیل کرده است.
در این مقاله از پویامگ، نگاهی دقیقتر به مسیر حرفهای و تاثیرات جیک سالیوان بر سیاست خارجی آمریکا خواهیم داشت.
در این مطلب میخوانید :
تحصیلات و آغاز به کار در سیاست خارجی
سالیوان، فارغالتحصیل رشته روابط بینالملل از دانشگاه آکسفورد و دکتری حقوق از دانشگاه ییل، در حوزه سیاست خارجی به سرعت رشد کرد. او به عنوان مشاور ارشد باراک اوباما در مبارزات انتخاباتی ۲۰۰۸ و مشاور سیاست خارجی هیلاری کلینتون در انتخابات ۲۰۱۶ فعالیت کرد.
نقش سالیوان در وزارت خارجه آمریکا
با انتصاب هیلاری کلینتون به عنوان وزیر خارجه دولت اوباما، سالیوان به سمت معاون وزیر و مسئول دفتر برنامهریزی سیاسی منصوب شد. در این نقش، او مسئولیت هماهنگی و مدیریت اندیشکدههای داخلی وزارت خارجه را بر عهده داشت و نقشی کلیدی در شکلدهی به سیاست خارجی آمریکا ایفا کرد.
تأثیرات جیک سالیوان در سیاستگذاریهای خاورمیانه
پس از پایان دوره نخست وزارت کلینتون، سالیوان به عنوان دستیار معاون رئیسجمهور مشغول به کار شد و در سیاستهای آمریکا نسبت به لیبی، سوریه و میانمار نقش فعالی ایفا کرد. حضور او در این سمت به شکلگیری سیاستهای مهم آمریکا در خاورمیانه کمک شایانی کرد.
بازگشت به دانشگاه و مشاوره در زمینه ژئوپلیتیک
در سال ۲۰۱۴، سالیوان از مسئولیتهای دولتی کنارهگیری کرد و به تدریس در دانشگاه ییل روی آورد. در کنار تدریس، او به مشاوره در زمینه ریسکهای ژئوپلیتیک برای شرکتهای سرمایهگذاری پرداخت.
نقش جیک سالیوان در مذاکرات هستهای با ایران
در سال ۲۰۱۳، سالیوان عضو تیم مذاکرهکننده آمریکا در مذاکرات هستهای با ایران در عمان بود. او در جریان توافق ژنو و سپس برجام، به عنوان مشاور ارشد تیم مذاکرهکننده نقش داشت و تأثیر زیادی بر این توافق گذاشت.
انتقاد سالیوان از سیاست ترامپ و خروج از برجام
سالیوان همچون آنتونی بلینکن، از مخالفان خروج آمریکا از برجام بود. او انتقاداتی به سیاستهای ترامپ در خصوص برجام و ۱۲ شرط مایک پمپئو برای مذاکره با ایران داشت و بر این باور بود که این خروج به توافق بهتری منجر نخواهد شد.