چرا تاریخ نگاری به زبان فارسی در عهد ایلخانان رشد کرد ؟
تاریخ نگاری در ایران، به ویژه در دوران ایلخانان، با رشد و شکوفایی چشمگیری مواجه شد.
این دوران، با توجه به علاقه مندی ایلخانان و فرمانروایان تیموری به ثبت و جاودانه ساختن کشورگشایی‌ها و موفقیت‌های سیاسی و نظامی خود، اهمیت ویژه‌ای یافت.
این مقاله از پويامگ به بررسی علل و عوامل مؤثر در رشد تاریخ‌نگاری به زبان فارسی در این دوره می‌پردازد.
در این مطلب میخوانید :
علاقه مندی ایلخانان به تاریخ نگاری
یکی از مهم‌ترین دلایل رشد تاریخ‌نگاری در عهد ایلخانان، علاقه مندی شدید آنان به ثبت و ضبط رویدادهای تاریخی و کشورگشایی‌هایشان بود.
این فرمانروایان، با درک اهمیت تاریخ در جاودانه ساختن افتخارات نظامی و سیاسی خود، مورخان را به نگارش تاریخ واداشتند.
تأثیر خودآگاهی رجال ایرانی
علاوه بر علاقه مندی ایلخانان، خودآگاهی رجال ایرانی نیز نقش مهمی در این دوره داشت.
با رشد تفکر ملی گرایی و خودآگاهی ایرانیان، تاریخ نگاری به زبان فارسی به‌عنوان وسیله‌ای برای حفظ و انتقال هویت ملی مورد توجه قرار گرفت.
مورخان ایرانی تلاش کردند تا با نگارش تاریخ به زبان فارسی، از نفوذ فرهنگی بیگانگان جلوگیری کرده و هویت ایرانی را حفظ کنند.
نقش نهادهای فرهنگی و اجتماعی
نهادهای فرهنگی و اجتماعی نیز در این دوره تأثیر بسزایی بر تاریخ‌نگاری داشتند.
کتابخانه‌ها، مدارس و مراکز علمی که توسط ایلخانان حمایت می‌شدند، بستر مناسبی برای رشد تاریخ نگاری فراهم کردند.
این نهادها با جمع آوری و نگهداری منابع تاریخی و فراهم کردن زمینه برای نگارش تاریخ، نقش مهمی در شکوفایی تاریخ‌نگاری در این دوره داشتند.
تأثیرات ماندگار تاریخ نگاری در عهد ایلخانان
رشد تاریخ نگاری به زبان فارسی در عهد ایلخانان تأثیرات ماندگاری بر فرهنگ و هویت ایرانی گذاشت.
این دوره نه تنها به حفظ و انتقال تاریخ و فرهنگ ایرانی کمک کرد، بلکه به تقویت هویت ملی و فرهنگی ایرانیان نیز انجامید.
تاریخ نگاری در این دوره به‌عنوان ابزاری برای مقاومت فرهنگی در برابر نفوذ بیگانگان و حفظ هویت ایرانی مورد استفاده قرار گرفت.
