بیوگرافی خوزه موخیکا؛ فقیرترین رئیس جمهور جهان که درگذشت
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با انتشار پیامی به زبان اسپانیایی درگذشت رئیس جمهور پیشین اروگوئه، خوزه موخیکا، را تسلیت گفت. در این پیام، او رهبری الهام بخش و ساده زیست توصیف شده که یاد و خاطره اش در دل مردم ماندگار خواهد بود. در ادامه در پویامگ با خوزه موخیکا بیشتر آشنا شوید.
در این مطلب میخوانید :
خوزه موخیکا که بود؟
خوزه «په په» موخیکا، یکی از محبوب ترین چهره های سیاسی آمریکای لاتین بود که از سال 2010 تا 2015 رئیس جمهور اروگوئه بود. اما او بیشتر از آنکه به خاطر سیاست هایش شناخته شود، به خاطر سبک زندگی ساده و بی تکلفش در دل ها جای گرفت.
چریکی که رئیس جمهور شد
در دهه 1960، موخیکا به گروه چریکی توپامارو پیوست. او سال ها برای عدالت اجتماعی مبارزه کرد و به دلیل فعالیت هایش، 14 سال زندانی شد. اما پس از آزادی، سلاح را کنار گذاشت و وارد سیاست رسمی شد. او راه مبارزه را ادامه داد، اما این بار با سخنرانی و قانون.
رئیس جمهوری با قلبی ساده و خانهای گِلی
موخیکا هرگز به کاخ ریاست جمهوری نقل مکان نکرد. او در خانهی کوچک خود در حومه مونته ویدئو، همراه همسرش، زندگی میکرد. هر روز با فولکس واگن بیتل قدیمی اش سر کار میرفت و ۹۰ درصد حقوقش را به خیریه میداد. مردم دنیا او را با لقب «فقیرترین رئیس جمهور جهان» میشناختند، اما خودش میگفت:
«من فقیر نیستم، فقط ساده زندگی میکنم.»
اصلاحات جسورانه در اروگوئه
در دوران ریاست جمهوری، موخیکا اصلاحاتی انجام داد که موجی از تحسین را در سراسر جهان بهدنبال داشت:
- قانونی سازی ازدواج همجنس گرایان
- آزادسازی سقط جنین
- قانونی شدن مصرف کنترل شده ماری جوانا
- نماد مبارزه با مصرف گرایی
موخیکا به شدت منتقد سبک زندگی مصرف گرا بود. او بارها گفت: «کراوات فقط یک تکه پارچه بی فایده است که آدم را خفه میکند!» او باور داشت جامعه ای انسانی تر و کم مصرف تر میتواند آینده ای پایدار برای نسل های بعد بسازد.
وداع مردم با په په موخیکا
موخیکا در 13 مه 2025، در سن 89 سالگی، پس از نبردی طولانی با سرطان مری درگذشت. مردم اروگوئه روز 14 مه در خیابان های مونته ویدئو گرد آمدند تا با او وداع کنند. دولت اروگوئه سه روز عزای عمومی اعلام کرد.
بر اساس وصیتش، جسدش سوزانده شد و خاکسترش در مزرعه اش کنار سگ وفادارش، «مانوئلا»، به خاک سپرده شد.
صدایی که خاموش نمیشود
مرگ موخیکا موجی از واکنش ها در سراسر جهان به دنبال داشت. بسیاری از رهبران جهان او را نماد صداقت، سادگی و مردم دوستی دانستند. اما برای مردم آمریکای لاتین، او چیزی فراتر از یک سیاستمدار بود؛ او مردی از دل مردم بود.