خداوند در آیات اولیه سوره عبس چه کاری را توبیخ می‌کند
در قرآن کریم، هر آیه حامل پیام و درس‌های عمیقی برای هدایت انسان‌هاست. سوره عبس یکی از سوره‌هایی است که پیام تربیتی مهمی را در دل خود نهفتـه دارد.
این سوره با لحنی توبیخی آغاز می‌شود و ما را به یادآوری اهمیت عدالت، احترام به انسان‌ها و دوری از تبعیض فرا می‌خواند.
در این سوره، خداوند یکی از رفتارهای ناپسند را که ناشی از تفاوت‌گذاری میان افراد به خاطر جایگـاه و شرایط ظاهری آنان است، مورد انتقاد قرار داده است.
اما چه رفتاری است که در این آیات مورد توبیخ الهی قرار گرفتـه است؟ با ما در پویامگ همراه باشید
سریعتر بخوانید :
شرح موضوع
سوره عبس در زمان پیامبر اکرم (ص) و در اوایل دوران نبوت او نازل شـده است.
آیات ابتدایی این سوره در قالب داستانی کوتـاه و آموزنـده به موضوعی می‌پردازد که در بطن آن، نکات اخلاقی بسیار مهمی برای تمام مسلمانان وجود دارد.
در این آیات، خداوند به توبیخ کسی می‌پردازد که به چهـره نابینا و بی‌بضاعتی عبوس کرده و از او فاصلـه گرفتـه است.
این ماجرا به زمانی برمی‌گردد که پیامبر اکرم (ص) با جمعی از بزرگان قریش به گفت‌وگو مشغول بودند تا آنان را به سوی اسلام دعوت کنند.
در این میان، فردی نابینا به نام عبدالله بن ام مکتوم به حضور پیامبر رسید و از ایشان درخواست راهنمایی کرد.
پیامبر (ص) که در تلاش بودند تا توجه اشراف را به اسلام جلب کنند، با نگاهی ناراضی به عبدالله توجه نکردند.
در این هنگام، خداوند در آیات نخستین سوره عبس، این رفتار را مورد توبیخ قرار داده و به پیامبر (ص) یادآوری می‌کند
که در پیشگاه الهی، ارزش انسان‌ها به تقوا و ایمان است نه به موقعیت اجتماعی یا وضعیت مالی.
پیام‌های اخلاقی و تربیتی
این آیات به مسلمانان آموزش می‌دهد که هرگز نباید بر اساس ظاهر یا موقعیت اجتماعی افراد،
آنان را مورد قضاوت قرار دهند یا تفاوتی در احترام و رفتار خود قائل شوند.
خداوند در این سوره، تلویحاً به ارزش برابری انسان‌ها و اهمیت عدالت و انصاف در رفتار با دیگران اشاره می‌کند.
پیام اخلاقی دیگری که از این آیات می‌توان گرفت، آن است که انسان نباید در برابر افراد ضعیف‌تر از خود با تکبر و بی‌اعتنایی
برخورد کند، زیرا در پیشگاه خداوند، معیارهای انسانی و اجتماعی ما بی‌ارزش است و تنها پرهیزگاری و ایمان ارزش دارد.
نتیجه‌گیری
در پایان، آیات ابتدایی سوره عبس، ما را به این نکته متوجه می‌سازد که هیچ‌گونه تفاوتی میان انسان‌ها
در ارزش‌گذاری نباید وجود داشته باشد و هر گونه تبعیض یا رفتار ناپسند در برابر افراد، مورد پسند خداوند نیست.
خداوند در این سوره، عبوس کردن به نابینا و تفاوت‌گذاری میان فقیر و غنی را مورد سرزنش قرار می‌دهد
تا درس بزرگی در زمینه عدالت، احترام و عدم تبعیض به انسان‌ها بیاموزیم.
