احسان به والدین در قرآن پس از چه فرمانی آمده است؟

در آموزه‌ های دینی اسلام، رابطه انسان با خداوند و رابطه با والدین از اهمیت بسیاری برخوردار است.

در قرآن کریم، فرمان نیکوکاری به والدین همواره در کنار مهم‌ ترین اصل دین، یعنی توحید و یکتا پرستی، قرار گرفته است.

این موضوع نشان از جایگاه والای والدین در تعالیم اسلامی دارد.

در ادامه با پویامگ همراه باشید.

اهمیت توحید و بندگی خداوند

آیات قرآن کریم، در ابتدا انسان را به پرستش یگانه خداوند دعوت می‌کنند. این توحید، پایه و اساس تمامی دستورات دینی است و انسان‌ها موظف‌ اند تنها بنده خداوند باشند و از اوامر او پیروی کنند.

به عنوان نمونه، در سوره یوسف، آمده است: «أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ»؛ این فرمان می‌گوید که تنها خداوند شایسته پرستش است.

احسان به والدین، پس از بندگی خداوند

در ادامه همین آیات، قرآن بلافاصله به احسان به والدین اشاره می‌کند: «وَ بِالْوالِدَيْنِ‏ إِحْسانا». این همراهی فرمان نیکوکاری به والدین با فرمان توحید، بر اهمیت احسان به والدین در نظام اعتقادی اسلام تأکید دارد.

به عبارتی، پس از تأکید بر یکتا پرستی، خداوند از بندگان خود می‌خواهد که به والدین خود نیکی کنند.

این تکرار در آیات مختلف نشان‌دهنده ارزش بالای احترام و محبت به والدین است.

تکرار و تاکید قرآنی

آیه ۲۳ سوره اسراء می‌گوید: «وَ قَضى‏ رَبُّكَ‏ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانا». کلمه «قضی» به معنای حکمی است که تغییر نمی‌پذیرد.

این حکم خداوند، یعنی احسان به والدین، از قوانینی است که ثابت و همیشگی است.

چنین دستوری، با اشاره به خداوند به عنوان «ربّ» یا مربی انسان، نشان می‌دهد که احسان به والدین خود نیز بخشی از تربیت دینی و اخلاقی است.

فلسفه احسان به والدین در تربیت انسان

احسان به والدین فقط یک وظیفه شرعی نیست؛ بلکه این عمل در تربیت شخصیتی و اخلاقی انسان نیز تاثیرگذار است.

زمانی که فرزند با تواضع و احترام به والدین خود نیکی می‌کند، این عمل باعث تربیت درونی او و دوری از تکبر و غرور می‌شود.

محبت به والدین، مانند شستشوی لباس است؛ این عمل هم به پاکی ظاهر و هم به تقویت روحیه انسان کمک می‌کند.