سفارش خداوند درباره ی والدین چگونه است ؟
در آموزههای دینی، سفارش به احسان و نیکی به والدین به عنوان یکی از اصلیترین دستورات الهی مطرح شـده است.
این مفهوم در آیات و احادیث بهطور گسترده آمـده و تأکید فراوانی بر رعایت احترام و نیکی به پدر و مادر وجود دارد.
احسان به والدین به معنای ادای حق آنها از طریق نیکویی و محبت و احترام به مقام پدر و مادر است، بهطوریکه این رابطه را همراه با تعظیم و کرامت حفظ کند. با ما در پویامگ همراه باشید
جایگاه والدین در قرآن
در قرآن کریم، خداوند در کنار دستور به یکتاپرستی، احسان به والدین را نیز قرار داده است.
بهعنوان مثال، در سورهی اسراء آیه 23، خداوند پس از فرمان به عبادت و ترک شرک، میفرماید:
«به والدین نیکی کنید و حتی اگر یکی از آنها یا هر دو به سن پیری رسیدند، به آنها ‘اُف’ مگو و با نیکویی با آنها سخن بگو» (سوره اسراء، آیه ۲۳).
این آیه نشان میدهد که هرگز نباید والدین را رنجاند یا نسبت به آنها رفتار نامناسبی داشت. این تأکید قرآن بهویژه در دوران پیری والدین نشاندهندهی نیاز آنها به توجه و محبت بیشتر است.
فلسفه احسان به والدین
احسان به والدین نه تنها یک وظیفهی اخلاقی، بلکه یک تکلیف دینی است که بر اساس اصل سپاسگزاری و قدردانی از زحمات والدین بنا شـده است.
طبق دیدگاه مفسران، خداوند بهعنوان منعم حقیقی، شایستهی شکرگزاری است و پدر و مادر نیز به عنوان کسانی که زحمات بسیاری برای تربیت و بزرگ کردن فرزندان خود میکشند، شایستهی احسان هستند.
والدین اولین کسانی هستند که در مسیر زندگی از فرزندان حمایت میکنند و فراهمآورندهی بستر رشد و پرورش آنها هستند.
احسان به والدین در احادیث
در روایات اسلامی نیز به احسان به والدین بسیار تأکید شـده است.
احادیث نشان میدهند که رضایت خداوند در رضایت والدین و خشم او در نارضایتی آنها از فرزندانشان است.
در حدیثی از پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله آمده است که «نگاه محبتآمیز به والدین عبادت است» و این اهمیت نیکی به والدین حتی بعد از مرگ آنها نیز ادامه دارد.
بهطوریکه استغفار برای آنها، ادای بدهیها و احترام به دوستانشان از جمله مصادیق احسان به والدین پس از مرگشان بهشمار میرود.
نتیجهگیری
در پایان باید گفت که سفارش اصلی خداوند در مورد والدین، احسان به آنها است.
این امر، علاوه بر برکات معنوی، باعث تقویت روابط اجتماعی و استحکام خانواده میشود.
از این رو، نیکی به والدین نه تنها یک وظیفهی دینی، بلکه یک وظیفهی انسانی است که میتواند به رشد جامعه و افزایش محبت بین افراد کمک کند